Het ontwerp uit 1986, van de glazen ampul van dom Hans van der Laan, is in een gelimiteerde
oplage  geproduceerd  door  Replique,

“Wie wel eens naar afbeeldingen uit de antieke periode gekeken heeft zal dit ontwerp van het
glazen karafje bekend voorkomen: de trefzekere eenvoud van een iets dat gemaakt is om vast te

houden, net iets kleiner als een volwassen hand. Bij het schenken wordt het bij de hals
vastgehouden en bij het dragen bij de romp. Het dient als intermediair tussen onze hand en de
vloeistof, die zo beter vervoerd en uitgeschonken kan worden.
Maar het is ook een toonbeeld van evenwicht tussen de delen: niet een grote bol en een klein
halsje, ook niet een grote hals en een klein bolletje, maar een bol en een hals, juist aan elkaar
gewaagd, voldoende onderscheiden en toch één vorm.
Het karafje is niet alleen goed op maat, maar ook in de maten onderling zit een eigen ‘regelmaat’
het Plastische Getal genaamd. Dat gaat als volgt: er zijn vijf maten aan te ontdekken: 30; 40; 53;
70 en 93 mm, opvolgende maten, de vorige telkens 3/4 e van volgende. Die zijn te vinden op de
tekening van het karafje: van boven naar beneden zijn de diameters: 40 mm de halsopening, 30
mm de hals beneden, 70 mm de romp en 40 mm de voet.
Vertikaal gemeten zijn de maten 70 mm de romp, 93 de hals, samen 163 mm, of gemeten van
buigpunt naar buigpunt 53; 40 en 70 mm, eveneens 163 mm samen. De maten behoren niet
alleen tot een evenwichtige figuur – het karafje – maar vertonen ook een onderling evenwicht. En
dat onderlinge evenwicht geeft aan het karafje een extra ‘helderheid’, als bij een melodie die
gespeeld wordt op een zuiver gestemd instrument.”
Dick Pouderoyen 2010